တကၠသိုုလ္ေရႊရီ၀င္း - ႏွစ္တစ္ရာျပည့္
(ရာျပည့္မိတ္ေဆြမ်ားျပခန္း) ဇူလိုင္ ၂၉၊ ၂၀၁၅ ေမ လ (၉ )ရက္ေန.မွာ ေမေမေဒၚခင္မ်ိုဳးခ်စ္နဲ.ဘဘဦးခင္ေမာင္လတ္တိုု.ရဲ. အသက္(၁၀၀)ျပည္.အထိမ္းအမွတ္ကိုု ေမေမတိုု.ဘဘတိုု.ေနထိုုင္သြားတဲ. ျပည္ရိပ္သာလမ္းက အိမ္ေလးမွာ လုုပ္ျဖစ္သြားပါတယ္။
ကိုုယ့္ေယာကၡမမိဘရဲ့ နွွစ္တစ္ရာၿပည့္ေမြးေန့ေလးကိုုက်င္းပၿဖစ္တာကိုုလည္း၀မ္းသာမိပါတယ္။ေမေမတိုု.ရွိစဥ္က ၁၃ နွစ္ တိုုင္တိုုင္ ထမနဲပြဲ က်င္းပ ခဲ့ တဲ့ၿပည္ရိပ္သာၿခံေလးမွာအခုုလုုိေမေမတိုု့ရဲ့ေမြးေန့ေလးက်င္းပၿဖစ္ပါတယ္။
သမီးဂ်ဴနီယာ၀င္းက ဘဘနဲ.ေမေမတိုု.ရဲ.အထၳဳပၺတၱိကိုု၂၀၁၄မွာသူကိုုယ္တိုုင္ေရးဖိုု.ျပင္ဆင္ပါတယ္။ အခ်ိန္တနွစ္နီးပါးျကာခဲ.ပါတယ္။ သူ.ရဲ.အမႊာအစ္ကိုုကိုုလည္း ကာတြန္းပံုုနဲ.ပန္းခ်ီေကာက္ေႀကာင္းေလးေတြ အခန္းတစ္နဲ.တစ္ခုုၾကားျဖည္.ဖိုု.ဆြဲခိုုင္းပါတယ္။အေဖနဲ.အေမကိုုေတာ.သူလိုုသမ ွ်အခ်က္အလက္ေတြဓါတ္ပံုုေတြ စုုခိုုင္းပါတယ္။ဒါေၾကာင္.လည္းဂ်ဴနီယာ၀င္းရဲ.အါးထုုတ္မႈ.နဲ.’A Memory of My Grandparents’ ထြက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။
သါးေမာင္ရစ္ကေတာ.သူ.စိတ္ကူးနဲ.ေမေမတိုု.ဘဘတိုု.ရဲ.ေခတ္ျပိဳင္မိတ္ေဆြမ်ားအမွတ္တရဓါတ္ပံုုေတြစုုပါတယ္။သူအခ်ိန္မီွျပီးမျပီး ္ေတာ. မေသခ်ာလွပါဘူး။ဒီေတာ.ေမေမေမြးေန.ေမလ(၁)ရက္ေန.အစါးေမလ(၂)ရက္ေန.မွာျပည္ရိပ္သာလမ္းအိမ္မွာ၀ိေဇာတာရံုုဆရာေတာ္ကိုုပင္.ျပီးဘုုရားအေနကဇာတင္ျပီးမိသားစုုစံုုစံုုလင္လင္အာရုုဏ္ဆြမ္းကပ္ပါတယ္။
အဲဒီေမလ (၂) ရက္ေန့က ေန တကယ္က်င္းပတဲ့ေမလ (၉ ) ရက္ႀကားမွာလုုပ္စရာေတြအကုုန္လုုပ္ရပါတယ္။ ကူညီတဲ့ေဆြမ်ိုုဳးမိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္နိးခ်င္းေတြ ပံ့ ပိုုးမွုုေၾကာင့္အခုု လိုုေခ်ာေမာတယ္လိုု့ ထင္ပါတယ္။
မိသားစုုေတြစိတ္ထဲမွာ အာရံုုမ်ားေနတာကသမီးဂ်ဴ နီယာ၀င္းေရးတဲ႕ အထုုပၺတၱိစာအုုပ္ကိုု လာတဲ့ဧည့္သည္အားလံုုးကိုုလက္ေဆာင္ေပးဖိုု့ ပါ ပဲ ။ဒါဟာေမေမနဲ့ဘဘတိုု့ကိုုယ္ စားစာ ေရးသူတိုု့မိသားစုုရဲ့ေစတနာပါဘဲ။ေမေမနဲ့ဘဘတိုု့ရဲ့ျဖတ္သန္းလါခဲ႕တဲ႔အေၾကာင္းေလးေတြကိုုိုုသိေစခ်င္တယ္၊မွတ္တမ္းတင္ေပးခဲ့ ခ်င္တဲ့ဆႏၵအျပည္႕ နဲ့႕ ပါ။
ေနာက္တစ္ခုုကေမာင္ရစ္ရဲ႕ ဓါတ္ပံုုၿပ ပဲြပါဘဲ။ဓါတ္ပံုုေပါင္း (၈၀) ေက်ာ္စုုေဆာင္းၿပီးလွည္းတန္းထိပ္မွာေဘာင္ေတြအပ္ရပါ တယ္။ ျပီး ေတာ့မွဓါတ္ပံုုေအာက္မွာ စာေရးဆရာ၊လူပုုဂၢိဳလ္တိုု့႔ ရဲ့နာမည္နဲ႕ ေမြးသကၠရာဖ္ေတြ စသည္ၿဖင့္ျဖည္ရပါတယ္။ဓါတ္ပံုုျပ ပဲြေလးက ၾကည္နူးစရာၿမင္ကြင္းေလးၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ဘဘကသူ႔ျခံေလးထဲလမ္းေရွာက္ရင္း ပရိတ္ ရြတ္ရတာကိုုသိပ္ကိုုေက်နပ္ခဲ့တာကိုုလည္းမွတ္မိေနပါတယ္။ဒါေၾကာင့္လည္းအိ မ္ ိကိုုျခံေနာက္ မွာ ေဆာက္ျပီးျခံေရွ့ မွာေလဟာျပင္ထားပါတယ္။အခုုဘဘလမ္းေရွာက္ျပီးပရိတ္ရြတ္တဲ့ေနရာေလးမွာေျမးျဖစ္သူကဘဘတိုု႕ေမေမတိုု႔ရဲ့ ေခတ္ျပိဳင္မိတ္ေဆြမ်ားလိုု႔ နာမည္တပ္ျပီးဓါတ္ပံုု ျပပဲြ လုုပ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ဂ်ူဴနီယာ၀င္းကအဖိုုးအဖြားအမွတ္တရစာအုုပ္ေ၇းျပီးေမေမတိုုဘဘတိုု႕ မိတ္ေဆြေတြ ကိုုလက္ေဆာင္ေပးမယ္ေမာင္္ရစ္ကအဖိုုးအဖြားရဲ့ ေခတ္ ျပိဳင္မိတ္ေဆြ ေတြရဲ့ ဓါတ္ ပံုုေတြဲျပမယ္၊ေနာက္ျပီးသူနဲ႕သူ႔႔အေပါင္းအသင္းေရာင္းရင္းေတြအြန္လိုုင္းေပါ္္္မွာတင္ေနတဲ.မိုုးမခဂ်ာနယ္ေမလထုုတ္္ကိုုလက္ေဆာင္ေပးမယ္။စာေရးဆရာမိသါးစုုရဲ.တတိယမ်ိုဳးဆက္ဆနၵနဲ.အေကာင္အထည္ေဖာ္တါျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္သူေတြကိုုဖိတ္မွာလဲ။ေမေမတိုု.ဘဘတိုု.ရဲ.မိတ္ေဆြေတြ၊ေမေမတိုု.ဘဘတိုု.ရဲ.စာေတြနဲ.လူူပုုဂၢိဳလ္ကိုုေလးစါးတဲ.ဘယ္သူမဆိုုလာလိုု.ရတယ္လိုု.ေျပာပါတယ္။တစ္ခ်ိဳ.ကလည္းေမေမေဒါ္ခင္မိ်ဳးခ်စ္ကေမလ(၁)ရက္ေမြးတါသိလိုု.လါမွာပဲလိုု.သူတိုု.ထင္ပါတယ္။ဒီပြဲေလးကိုုတပတ္အတြင္းဆြမ္ေက်ြးတာေရာေမြးေန.ပြဲပါတက္သုုတ္ရိုုက္ျပီးဲျပင္ဆင္ႀကပါတယ္။
ဒီေလာက္အလုုပ္မ်ားတဲ့ၾကားမွာအစာေရးသူကလာတဲ့ဧည္ေတြကိုု တစ္ေယာက္နဲ့႕ တစ္ေယာက္မစိမ္းေအာင္၊သိေအာင္ ရင္ပတ္မွာနာမယ္ကဒ္ျပားေလးေတြက ပ ေပးဖိုု႕္စိတ္ကူးေပၚလာပါတယ္။ဒီ စိတ္ကူးကိုုသားေမာင္ရစ္ကသေဘာတူပါတယ္။ကိုုယ္ကိုုယ္တိုုင္စာေရးဆရာေတြနဲ.ေတြရင္စိတ္ထဲမွာ “ သူကဘယ္သူလဲ “ ဆိုုတဲ့စိတ္နဲ့႕တခါတေလလည္းနွုုုုတ္ကအသံထြက္ျပီး ေမးျဖစ္ခဲ့သိခဲ့၊တခါတေလေမးရမွာအားနာလိုု႕မေမးခဲ့လိုု႕ မသိခဲ့ရတာမ်ားပါတယ္။ဒီေတာ့ေမေမတိုုဘဘတိုု႕မိတ္ေဆြေဟာင္းေတြမိတ္ေဆြသစ္ေတြအတြက္ရင္ဘတ္မွာကပ္ဖိုု႕ ကဒ္ျပားေလးေတြလုုပ္ ေပးပါတယ္။အခုုလိုု ကြန္ပ်ဴတာေတြနဲ႔ ေခတ္မွီေနတဲ့ အခ်ိန္ဆိုုေတာ့ တူမေလးခင္သစၥာကအဲဒီကြက္လပ္ကိုု ျဖည္႕ ဖိုု႕ ကဒ္ျပားေလးေတြလုုပ္ေပးပါတယ္ ။ အဒီကဒ္ျပား ေပၚမွာ နာမည္ေရးတာ ၊ ရင္ပတ္မွာ ကပ္ဖိုု႕ ကေတာ့သားနဲ႔ ေခြ်းမေမသန္းေဌး တိုု႕ မိတ္ေဆြ မယုု နဲ့႕ အိမ္ေရွ႕ အိ မ္ က ခင္ေျပ ညိမ္း တိုု႕ ကိုု တာ ၀န္ေပးရ ပါတယ္ ။ တ ကယ္က သူတိုု႕ ႏွစ္ ေယာက္ ကိုုဧည္႕ မွတ္တမ္းေရးဖိုု႕ နဲ႕ စာအုုပ္လက္ ေဆာင္ေပးဖိုု႕ တာ၀န္ေပးထားတာပါ။ ဒါေပမယ္႔ ရာထားတဲ့တူမေလး ေဒါက္ တာနိနိ စိုုး မင္း ကေနမေကါင္းေတာ့မယုုနဲ႕ ခင္ေျပညိမ္း က တာ၀န္ အား လံုုးကိုု ယူူရ ပါေတာ့ တယ္။
အဲဒီေန႕ ကေတာ့ကဒ္ ျပားတပ္ထားတဲ့ ဧည့္ သည္ေတြကိုု ၾကည္႕ ျပီးကိုုယ္ကိုုယ္တိုုင္ လူသစ္ေတြကိုု သိရလိုု႔ ၀မ္းသာရပါတယ္။တကယ္ေတာ့မီဒီယာသမားေတြ ကလြဲ ရင္ေတာ့ သိတဲ့လူေတြ မ်ားပါတယ္။ ေမာင္ရစ္ရဲ့ ေရာင္းရင္းေတြလည္းလာကူၾက တာေပ်ာ္ စရာပါဘဲ။ သူေက်ာင္းတက္ တုုန္းကတြဲခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပန္ ေတြ႕ ရ တာလည္း ျဖစ္ပါ တယ္ ။
ပိုု ျပီး၀မ္း သာ ၾကည္ႏူးရတာေတာ့ ေမေမတိုု့ ဘဘ တိုု႕ ရဲ့ လုုပ္ေဖာ္ ကိုုင္ဖက္ ၊ မိတ္ ေဆြ ေဟာင္း ေတြ ရဲ့ ေဆြ မ်ိုုဳးေတြ၊ မိသားစုုေတြ တက္ေ၇ာက္ ၾကတာ ကိုုေတြ႕ ရလိုု႕ ပါ ပဲ။
ေမေမနဲ႕ ဘဘ တိုု့႔ က ကိုု ၾကီးႏုုလိုု့႕ ေခၚ ျပီးေလးစားခဲ့တဲ့၀န္ ၾကီးခ်ဳပ္ ဦးနုုရဲ့ သမီးသန္းသန္းႏုု နဲံ႕ သူ႔ ခင္ပြန္း ဦးေအာင္ ျငိမ္း ၊ ေမေမ ရဲ့အထက္အရာရွိ ဗိုုလ္လက္်ာ ရဲ့ သမီးေဒါက္တာခင္လက္်ာ ၊ ေမေမက ကိုုေက်ာ္ ျငိမ္း လိုု႕ ေခၚ တဲ့ ဦး ေေက်ာ္ ျငိမ္း ရဲ့ သ မီးခ်ိုုဳ ခ်ိုုဳေက်ာ္ ျငီမ္း ၊ေနာက္ ျပီး ေမေမ နဲ႕ ဘဘ က ကိုု ဘသန္း လိုု႕ ေခၚတဲ့ ဓမၼိ က ဘသန္း ရဲ့ သမိးနဲ႔ သား ေဒၚခင္သန္းေအး ၊ ေဒၚခင္မ်ိဳး ျမင့္ နဲ႕ ဦးခင္ေမာင္ေဌး ေမေမတိုု႕ ကကိုု ၾကီး နတ္ လိုုေခၚသလိုု ကိုုထိန္၀င္းလိုုေခၚတဲ သခ င္ ထိန္ ၀င္း ရဲ့ ေျမး မေအးခ်မ္း နဲ့႕ ျမစ္ကေလး ေရြ ရည္၀င္းလဲ့ ၊ဦးထြန္းတင္( မန္း တင္ ) ရဲ့ သမီးခ်ိဳ ခ်ိုုဳတင္(မစႏၵာ ) တိုု႕ လာ ၾကပါတယ္။
မိဘေတြမရွိေပမယ့္မိဘရဲ႕ သံေယာဇဥ္ရွိခဲ့ တဲ့လုုပ္ေဖၚ ကိုုင္ဖက္လူ ၾကီးေတြရဲ့ ပြဲကိုု သတိတရ နဲ႔ လာႀကလိုု႔ စာေရးသူတိုု႔မိသားစုု ကေက်းဇူးတင္မိ ပါတယ္။
ေမေမတိုု႔ ဘဘတိုု႔နဲ႔ ေခတ္ျပိဳင္မဟုုတ္ပဲ သားေျမးတပည့္ေတြလည္းလာၾကတာ မွတ္တမ္းတင္ရမွာပါ ။ ေမေမ နဲ႔ ဘဘရဲ့ တူသားလိုု ခင္မင္ျပီး ကိုုခင္ေမာင္၀င္း ကိုုယ္ တိုုင္ ခင္မင္တဲ့ ကိုုကိုုရစ္ခ်ပ္ လိုု႔ ေခၚ တဲ့ ဦး ၀င္းေဖ( ျမဇင္ ) ကဘီးတပ္ကုုလားထိုုင္ နဲ႔ လာေရာက္ခဲ့ ပါတယ္။သူရဲ့အသက္က ၈၈ နွစ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ ရဲ့ ပညာကုုိဘဘ နဲ့႔ေမေမ ကတဖြဖြနဲ့႔ခ်ီး မြမ္းခဲ့တာပါ။ သူနဲ့႔အတူတူ ေမေမတိုု႔ခ်ိးမြမ္းခဲ့တာက ဦးသာႏုုိးနဲ့႔ ကိုုေက်ာ္ထြန္း(ဓါတုုေဗဒ ပါေမာကၡ) ဆိုုတာမွတ္မိေနပါတယ္။ဦး၀င္းေဖက မွတ္ဥာဏ္အလြန္ေကါင္းျပီး လာတဲ့လူေတြ ကိုုသူမွတ္မိျပီး ႏွႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ဦး၀င္ေဖထက္ တစ္ ႏွစ္ၾကီးတဲ့္ဦးတင္ဦး(၈၉ ႏွစ္) လည္းအေစာၾကီး ေရာက္လာျပိး အမွတ္တရစာေတြ ေရးေပးပါတယ္။NLD ပါတီက ဦးတင္ဦးဟာေမေမေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ရဲ့ေမာင္ဦးသိန္းေမာင္ ၊ ဦိးသိန္းေအာင္ (ဦးလြင္) တိုု႔ို ေတြကိုု ေကာင္းေကာင္း သိ ကြ်မ္းခင္မင္ခဲ့တာျဖစ္လိုု႔ အမွတ္တရစကါး ေျပာတဲ့ဆီမွာ ထည့္ ေျပာ ပါတယ္။ေမေမဂ်ပန္ေခတ္က စစ္ယူနီေဖာင္း ၀တ္ျပီးဗိုုလ္ခ်ုုဳပ္ေအာင္ဆန္းေနာက္က staff officer အျဖစ္လိုုက္ရတယ္ဆိုုတာ ကိုု သူေျပာျပလိုု႔ သိခဲ့ရပါတယ္။ေမေမ နဲ႔ ဘဘ ကတစ္ခါမွ ေျပာမသြားတဲ့ အေၾကာင္း ျဖစ္ ပါတယ္။
ေမေမန႕ဲ့ဘဘတိုု႔က တကယ္ကရန္ကုုန္သူရန္ကုုန္ သားေတြ မဟုုတ္ ၾကပါဘူး။ေမေမက စစ္ကိုုင္းက၊ဘဘ က မံုုရြာက ျဖစ္ပါတယ္။ရန္ကုုန္မွၾကီးၾကတာ လိုု႔ ေျပာပါတယ္။ သခ်ၤာဆရာၾကီးကိုု ရန္ကုုန္မွာေမြးတာျဖစ္ ပါတယ္။ဘဘနဲ႔ ေမေမက သူတိုုကိုုသူတိုု႔ ကိုုယ္ သူ တိုု႔ ကိုုယ္ သူတိုု႔ အထက္ဗမာျပည္က ေအာက္ဗမာျပည္ က ဆိုုျပီးမေျပာဖူးပါဘူး။ အညာသူအညာသား ေတြဆိုုတာကိုုေတာ့ သူတိုု႔ မက္မက္ေမာေမာ ၾကိဳက္နွစ္သက္တဲ့ အညာစာေတြအေၾကာင္း ျပဳ ျပီး ေျပာ တတ္ပါ တယ္။
သားေမာင္ရစ္နဲ့႔ မိုုးမခ နာယက ၾကီး ဦး မိုုးသူ ၊ ကေလးေတြကသိပ္သေဘာက်ျပီး မ ျမင္ဖူးေသးတဲ့ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ေအာင္ တိုု႔ လည္းလာ ၾက ပါတယ္။ေမေမတိုု႔ ရဲ့ အခ်စ္ေတာ္ ဒိုုင္းခင္ခင္ေဒၚလွသန္းရဲ႕ သားေက်ာ္ေက်ာ္မင္း၊အျပင္ ေမေမတိုု႔ မိတ္ေဆြ လင္းယုုန္ ေမာင္ ေမာင္ ရဲ့ သားသား ၾကီးေမာင္ေဇယ်၊ ေမေမဆံုုးခါနီးအထိေမေမ့ ဆီ အ ျမဲေရာက္လာျပီး စကါး ေျပာတဲ့ ဗိုုလ္ ထိန္လင္း( ဗိုုလ္တစ္ေထာင္) ရဲ့ သားကိုုေမာ္လင္း ၊ ေမေမ နဲ့႔ ဘဘ ကိုု ခိုုလႈ့ံ ရာေပးခဲ့တဲ့ သံတတားလမ္းက ဖြားဖြား ေဒၚ ေသးေသးရဲ့ သား ဥိးစံတင္ နဲ႔ မမ၀င္း ၊ (ဘဘနဲ႔အတူ ဂ်ပန္ေခတ္က ႏုုိငံျခားေရးရုုံး မွာလုုပ္ခဲ့တဲ့ေဒၚသန္းခင္ေခၚ မမခင္ က မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔ မွာကြယ္လြန္သြားပါတယ္။မမခင္ဟာေမေမတိုုဘဘတိုု႔ အေၾကာင္းေတြကိုုအေသးစိတ္ မွတ္မိျပီးေျပာ ျပ သူလည္းျဖစ္ပါတယ္။မမခင္လိုုဘဲ ေမေမနဲ႔ ဘဘ တိုု႔ အေၾကာင္းကိုု ေျပာျပ တတ္တဲ့ မမတင္ကေတာ့ မလာနုုိင္ ခဲ့ပါဘူး။သူလည္းအသက္ ၈၀ ေက်ာ္ ၉၀ နိးပါ ျပီ ။ ဒါေပမယ့္ မမတင္ က်န္းမာေရး အလြန္ေကါင္ းသူပါ။ ) သံတတားလမ္း ရဲ့အ မ်ိဳး ျဖစ္တဲ့ ဦးေအးေမာင္(စာေပဗိမာန္) နဲ႔ မမရင္(ေဒၚေသးေသးဧ။္ သမီး ၾကီး တိုု႕ ရဲ့ သား ကိုု လွတိုုး(ရန္ေအာင္စာေပ)နဲ႔ ေျမး ျပည့္ ေက်ာ္ တိုု႔ လည္းလာ ၾကပါ တယ္။ ရန္ေအာင္စာေပက သမီးဂ်ဴနိယာ၀င္း ရဲ့ A Memory of My Grandparents စာအုုပ္ ထြက္ ေအာင္လုုပ္ေပးသူေတြ ျဖစ္ ပါတယ္။)
ဘဘတိုု႔ ေမေမတိုု႔ ရဲ့ တပည္႔႕ေတြ ၊ မိတ္ေဆြ ေတြ အေၾကာင္းျပီးေတာ့ ေဆြမ်ိဳးေတြ အေၾကာင္း ကိုုေရာက္ လာပါ ျပီ ။ဘဘ ရဲ့ အစ္ကိုုအၾကိးဆံုုးဦးဘေသာ္ (ပုုလိပ္အရာရွိတစ္ဦး) ရဲ့ သမီးဦးစိန္ခင္ေမာင္ရဲ.ညီမေဒၚစန္းစန္း( ဆိပ္ကမ္းအမတ္)၊ ေဒၚစန္းစန္းရဲ့အမ ေဒၚျမင့္ျမင့္ ့္ေသာ္ ရဲ့သမီး မမူ ၊ေဒၚစန္းစန္း ရဲ့ ေမာင္ မ ႏၱေလးက ဦးခင္ေမာင္နီ နဲ႔ ဇနီးေဒၚခင္ခင္သိန္း၊ ဘၾကီးေသာ္ရဲ့ ေျမးေတြ ၊ေဆြ မ်ိဳးအစံုု လာၾက ပါတယ္။ ေမေမတိုု႔ သားသမီးလိုု ခင္မင္တဲ. အေတြးအျမင္ မ ဂၢ ဇင္းက ဥိး၀ံသ(ကြယ္လြန္) နဲ႕ ဇနီး ေဒၚျမင့္ျမင္ တိုု႔ရဲ့ သမီး လတ္ လ တ္ လည္းလာပါတယ္ ။
ေမေမတိုု႔ ဘဘတိုု႔ ကိုုေလးစားတဲ့ ေဒ၀ီသန္႔ စင္(ေတာ္ဘုု၇ားေလးဦးေအာင္ ေဇရဲ.သမီး) ၊ဆရာဦတင္မိုုးရဲ့သမီးမိုုး မိုုးစံ နဲ႔ ဦးသန္းညြန္႔ ၊ ေမေမ နဲ႔ ဘဘကိုု မိဘပမာ ရုုိေသျပီး ၊သူတိုု႔အေၾကာင္းကိုုအျမဲေျပာေနတတ္တဲ့ေဒၚေရႊ ဂူ ေမ ႏွင္း(မမနွင္း ကျခံကိုုတစ္ရက္ၾကိဳျပီး ေရဖ်န္းေပးပါတယ္။)မေမနွင္းလိုုပဲေမေမတိုုဘဘတိုု.ကိုုရုိုုေသတဲ.မမစမ္းစမ္းနြဲ.သါယါ၀တီတိုု.မိသါးစုု။ေမေမရိွစဥ္ကအညါမုုန္.စားခ်င္တယ္ဆိုုလိုု.ျခံထဲကိုုမုုန္.ျပားသလက္ေစ်းသယ္ကိုုေခၚလါျပီးမုုန္ျပားသလက္လုုပ္ျပီးေကြ်းတဲ.စာေရးဆရာၾကီးေမာင္ေသာ္ကရဲ.တူေတြျဖစ္ျပီးက်ားဘျငိမ္းရဲ.သားေတြျဖစ္တဲ.ဦး၀င္းျငီမ္းတိုု.ညီအစ္ကိုု၊ ေမေမတိုု႔ ဘဘတိုု႔ ကျပခဲ့တဲ့ စေရးဆရာ ျပဇာတ္မွာသရုုပ္ေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ. စာေရးသူရဲ့ ဥိးေလးေတာ္စပ္တဲ.လင္းယုုန္နီရဲ့သား နဲ့႔ သမီး ေမာင္ထင္ေအာင္ နဲ႔ ေဒါက္တာ၇ီ၇ီ ျမင့္ ၊ တိုု႔ စံုုစံုုလင္ ေတြ႔႕ ရပါ တယ္ ။ ေမေမ တိုု႕ ဘဘ တိုု႕ မရိွ ေတာ့ တဲ့ ေနာက္ ပိုုင္း ဆက္လက္ ျပီးအ တူတူ အ လုုပ္လုုပ္ ရင္း ခင္မင္ ခဲ့ တဲ့ဦးေက်ာ္ဦး (ပါရမီ စာေပ) ၊ unity စါေပက ဦးသန္းေဆြ ၊ ဦး၀င္းခ်ိဳ (ဓူ၀ံ)၊ ဦး၀င္းတင္ (English For All ) ၊ ဦးညြန္႔ ေ၀မိုုး ( စိတ္ကူးခ်ိုုဳခ်ိဳ )၊ ဦးသိန္းလြင္(လင္းလြန္းခင္)၊ တိုု႕ လည္းလာ ၾကပါတယ္။
အေစာဆးံုုေရာက္တာက ေဒၚသန္းျမင့္ေအာင္ ျဖစ္ျပီး ေနာက္ဆံုုး ကေတာ့ ျဖဴျဖဴ သင္း ျဖစ္ပါတယ္။သူတိုု႔ႏွစ္ေယာက္စလံုုး အလုုပ္စလံုုး အလုုပ္ေတြ ကိုုယ္ စီနဲ႔မအားာၾကရာက လာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ထမနဲပြဲကိုု တက္ေရာက္ဖူးတဲ့ ေဒၚသန္းျမင့္ေအာင္ကိုု ျပည္ရိပ္သာျခံ မွာ ျပန္ေတြ႔႕ ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုုမင္းကိုုႏုုိင္က စာေရးသူတိုု႔ မိ သားစုုေလးေယာက္ အမွာစကါးေျပာေနတုုန္းေရာက္လာပါတယ္။
မိသားစုုေလးေယာက္ဟာ စာပဲေရးျပီး လူပရိသတ္ကိုု စကါးမေျပာဖူးတာက ေရႊ ရီ၀င္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာျဖစ္သြားပါတယ္။ မိသားစုုေလးေယာက္ စကါးေျပာျပီးေတာ့ ဦးတင္ဦး နဲ႔ ဘၾကီးမိုုး (ဦးမိုုးသူ) တို႔ က စကါးေျပာၾကပါတယ္။ ဦးတင္ဦးေျပာတဲ့ ေမေမ့အေၾကာင္း ေတြက စာေရးသူတိုု႔ မိသားစုုက ေမေမဆံုုးျပီးမွ ၾကားဖူးတဲ့ စကါးေတြျဖစ္ပါတယ္။ ေမေမ စစ္ယူနီေဖာင္း ၀တ္တယ္ဆိုုတာ ေမေမ မရွိေတာ့ မွ ၾကားဖူးတာပါ။ ဦးတင္ဦးကိုုယ္တိုုင္ ျမင္ခဲ့ေတြ႕ ခဲ့ တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမေမရွိစဥ္က အခ်ိုုဳ႔႕ ေတြက ေမေမ ယူနီေဖာင္း ၀တ္ တဲ ကိစၥ ကိုုဲ ၀တ္စရာမရွိ လိုု႕ စသည္ျဖင့္ ေျပာ ၾကပါတယ္။ေမေမကိုုယ္တုုိင္ ျ႔႔ပန္ေျပာတာက ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုုယ္တိုင္က “ခင္ဗ်ားလုုပ္ေနရတာစစ္ရုံးမွာစစ္တပ္ကကိစၥ ေတြၾကီး ဘဲ ဆိုုေတာ့ ယူူနီေဖါင္း ၀တ္လိုုက္ပါ။” လိုု႔ ေျပာလိုု႔ ၀တ္ တာ လိုု႔ ေျပာသလိုု သူမ်ားေတြေျပာသလိုု ၀တ္စရာ မရွိလိုု႔ ၀တ္တာလိုု႔ လည္း ေျပာပါတယ္။အခ်ိဳ႔႕ ေတြဆီမုွာ ေမေမယူနီေဖာင္း ၀တ္တဲ့ပံုုရွိတယ္လိုု႔ ေျပာသံ ၾကားေပမယ့္ ၊ စါေရးသူတိုုမိသားစုုက မျမင္ ဖူးပါ ဘူး ။ ေမေမ စစ္ယူနီေဖာင္း ၀တ္ခဲ့တာကိုု သခ်ၤာဆရာၾကီးကလည္း မမွတ္မိေၾကာင္းကိုု ၀န္ခံေျပာ ဆိုုပါတယ္။ သခ်ၤာဆရာၾကီးက ေမေမ နဲ႔ ဘဘ ရဲ႕ ႏွစ္ တစ္ရာျပည့္ ေမြးေန႕ မွာေတာ့ အခုု လိုုေျပာပါတယ္။
“ေမေမကသူ႔ဘ၀မွာ -- အေတာ္ဘဲ-- ဆိုုတဲ့စကါးကိုုအလြန္ေၾကာက္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ျဖစ္ပံုုကဒီလိုုပါ။တစ္ေန႔ ေတာ့ဗိုုလ္ခ်ုုဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေမေမ့ ကိုုေတြ႕ ေတာ့ --ေၾသာ္ ႕႕႕႕ ႕ ႕ ႕ ႕ မခင္ျမ ႕ ႕ ႕ ႕ အေတာ္ဘဲ ၊ ဒီ စာေလးပိုု႕ ေပး ပါ။ ႕ ႕ ႕ ႕ ဆိုုျပီး ခိုုင္းတယ္။သူေျပာလိုုက္ တဲ့ေလသံက ဘါမွ မဟုုတ္ သလိုုဘဲ။တကယ္က အဲဒီစာထဲမွာ လ်ွိုုုုဳ႕ ၀ွက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြပါတယ္။ေမေမ့ ကိုုဒီစာနဲ႔ အတူ ဂ်ပန္ေတြသာေတြ႕ သြားရင္ ေတာ့မလြယ္ဘူး။ႏွိပ္စက္ခံရမယ္။အသက္ကိုုေတာင္ ရန္ရွာႏုုိင္ပါတယ္။အဲဒီလိုုပဲ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္က မၾကာခဏ “အေတာ္ဘဲ” လိုု႔ ေျပာတိုုင္း ရင္တုုန္ရတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။”
ဒါကသခ်ၤာဆရာၾကီးက သူမွတ္မိသေရြ႕ ကိုုျပန္ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါမွမေျပာဖူးေသးတဲ့ စကါး ျဖစ္ပါတယ္။ေမေမေျပာလိုု႔ စာေရးသူ မွတ္မိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးက အခုုလိုုျဖစ္ပါတယ္။ ေမေမေစ်း၀ယ္ျပီး ဆိုုကၠား နဲ႔ စစ္ရုုံး ထဲ၀င္လာတယ္။(ေမေမတိုုအိမ္က စစ္ရံုုးေနာက္မွာျဖစ္ပါတယ္။) အဲဒီအခါမွာ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ရံုုးထဲကထြက္လာျပီး “ဟာ……မခင္ျမေရာက္ လာတာနဲ႔ အေတာ္ဘဲ။ဒီစာေလးယူျပီး ပိုု႔ေပးပါ။ရံုုးမွာခိုုင္းစ၇ာလူ မရွိလ႔ိုုပါ။” လိုု႔ ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ ေမေမလည္း ေစ်းျခင္းေတာင္း ခ်ျပီး ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ ေပးတဲ့ စာေလးကိုု ကိုုင္ျပီး ထြက္ခဲ့ရတယ္။
ေမေမကဒီလိုု သက္စြန္႔ ဆံျဖားလုုပ္ခဲ့ရတာကိုု ဂုုဏ္ယူျပီးေျပာတာ မဟုုတ္ဘဲ ရယ္ေမာျပီး ဟာသဆန္ဆန္ေလး ေျပာတာပါ။သူ႔ စိတ္ထဲမွာ ေတာ္လွန္ေရး အတြက္အသက္စြန္႔ သြားၾကတဲ့ ရဲေဘာ္ ရဲ ဘက္ ၊လုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ေတြ မိတ္ေဆြေတြ အသက္မေသပဲ က်န္ခဲ့တဲ့လူေတြ နဲ႔ စာရင္ ေမေမတိုု႔ ဘဘတိုု႔ လုုပ္ခဲ့တာက ၊ မဆိုုသေလာက္ ပါလိုု႔ ၊ ေတြး မိသလား မသိ ပါဘူး ။
ဘၾကီးမိုုး(ဦးမိုုးသူ) ကလည္း စကါးေျပာေကါင္းသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူက သူေရးေနတဲ့ေဆာင္ပါး လိုု ေရွးကေတာ့အလြန္ခ်စ္ ၾကတယ္ ဆိုုတဲ့ စကါး အတိုုင္း စည္းစည္းလံုုးလုုံး လုုပ္ခဲ့ ကိုုင္ခဲ့ ၾကတာေတြ ၊ အားက်စရာ ေျပာပါတယ္။ေနာက္ေတာ့ ေမေမတိုု႔ ဘဘ တိုု႔ နဲ႔ ေမြးႏွစ္ တူတဲ့ လူထုုဦးလွ နဲ႔ ေဒၚ အမာ အေၾကာင္းလည္း ေျပာပါတယ္။ဘၾကီးမိုုးဆိုုေပမယ့္ သူ႔ အသက္က ၇၈ ႏွစ္ပဲရွိပါေသးတယ္။
ေမေမ နဲ႔ ဘဘ တိုုရ့ဲ ႏွစ္ တစ္ရာျပည့္ နဲ႔ ေခတ္ျပိဳင္ပုုဂၢဳလ္ ေတြရဲ့ ဓါတ္ပုုံ ျပပဲြကေတာ့ ၊ မိုုးလြတ္ ေလလြတ္ က်င္းပ ျပီးစီး ခဲ့ ပါတယ္။ဓါတ္ပုုံ ၾကည့္ တဲ့ ပရိသတ္က၊ သူတိုု႔ မေတြဖူးတဲ့ ဓါတ္ ပံုုေတြကိုု ၾကည့္ ျပီး ၊ အံံ့ ၾသ၀မ္းသာ ၾကသလိုု၊ ဓါတ္ပံုုရွင္ ေတြရဲ့ သား သမီး ေဆြ မ်ိဳးေတြ ရဲ့ ၀မ္းသာ၀မ္းနည္း ခံစါးခ်က္ေလး ေတြ ကိုုလည္း ကိုုခ်င္း စါမိပါတယ္။အခ်ိဳ႕ ဓါတ္ပံုုမျပႏိုုင္တဲ့ လူပုုဂိၢဳလ္ေတြရဲ့ ဓါတ္ပံုုေတြကိုု သူတိုု႔ ရဲ့ သားသမီး ေျမးျမစ္ ေတြဆီက သားေမာင္ရစ္က ေတာင္းခံပါတယ္။သူ႔ ရဲ့ စုုေဆာင္းမုႈ ကြက္လပ္ ကေလး ျပည္႔႕ စံုုသြားမွာ ျဖစ္ သလိုု ေနာင္လာေနာက္သား ေတြအတြက္ အမွတ္ တရေနရာေလး ျဖစ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။
ေမေမနဲ႔ ဘဘ တိုု႔ ရဲ့ ႏွစ္ တစ္ရာ ျပည္႕ အထိန္းအမွတ္ေန႔ က်င္းပျဖစ္ ခဲ့ တဲ့အတြက္ ၀ိုုင္း၀န္းကူညီ တဲ့ လူေတြအားလံုုး နဲ့ ၾကိဳးစား ျပီးလာေရာက္ ၾက တဲ့ ဘဘနဲ႔ေမေမ တိုု႔ရဲ့ ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ တပည္႕ ေတြ အားလံုုးကိုု ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ ပါတယ္။ အေၾကာင္း အမ်ိဳး မ်ဳိး ေၾကာင့္ မလာႏုုိင္ ၾက သူေတြ အတြက္ ေတာ့ စိတ္ မေကါင္း ျဖစ္ မိပါတယ္ ။
အဲဒီထဲမွာ ေမေမ ရဲ့ ေမာင္ အရင္း ဦးေလးေမာင္ ( ဦးသိန္းေမာင္ ) မိသားစုု အေၾကာင္းလည္ ပါလာ ပါတယ္ ။ ေမေမ့ ေမာင္ အရင္း ဦးေလးေအာင္ ရဲ့ ဓါတ္ပုုံ ကိုုစါအုုပ္ထဲ မွာေရာျပ ပဲြ မွာပါ ျပ သ ႏုုိင္ေပမယ့္ ၊ ဦးေလးေမာင္ ရဲ့ ပံုု ကိုုေတာ့ မျပသ ႏုုိင္ခဲ့ပါ။ ဂ်ဴနီယာ၀င္းရဲ့ စါအုုပ္ ေၾကာ္ ျငာ ကိုုေတြ႕ တဲ့ ဦးေလးေမာင္ က စါအုုပ္ ၀ယ္ခိုုင္း ျပီးဖုုန္း ဆက္ ေတာ့မွ တစ္ျမိဳထဲ ေန ျပီး ၊အႏွစ္ ၂၀ နီးပါး ကဲြေနတဲ့ ဦးေလးေမာင္ မိသားစုုနဲ႔ ျပန္ဆုုံ ၾကပါ တယ္ ။ ဦးေလးေမာင္ ရဲ့ အသက္က ၉ ၆ ႏွစ္ပါ။ က်န္းက်န္း မာမာ ရွိပါတယ္ ။
