သံအမတ္ၾကီး ဦးသက္ထြန္း - "ေဒါက္တာဗေမာ္"

သံအမတ္ၾကီး ဦးသက္ထြန္း - "ေဒါက္တာဗေမာ္"
(သံအမတ္ႀကီး ဦးသက္ထြန္း၊ ၁၉၅၄ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လထုတ္၊ ဂါးဒီးယန္း မဂၢဇင္း)
(ျပန္လည္ဆန္းသစ္ျခင္း) မိုးမခ၊ ႏို၀င္ဘာ ၁၁၊ ၂၀၁၅

ေဒါက္တာဗေမာ္ကို မိတ္ဆက္ေပးရန္မလိုပါ။ သို႔ေသာ္ သူ႕ကိုရွင္းျပရန္ အေတာ္လိုအပ္ပါမည္။ အထူးသျဖင့္ ၁၉၃၀ခုႏွစ္တို႔တြင္ႀကီးျပင္းလာ၍ ယခုႏိုင္ငံေရးအာဏာလက္ကိုင္ထားသူတို႔ သို႔။ (ဤေဆာင္းပါးေရးခ်ိန္ ၁၉၅၄ခုႏွစ္) ထိုမ်ဳိးဆက္ႏွင့္သူ႕အၾကား ၿဗိတိလွ်ကို ေတာ္လွန္လိုစိတ္ႏွင့္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးရရွိလိုစိတ္ မွလြဲ၍ တူညီခ်က္ ဘာမွ်မရွိ။ သို႔ေၾကာင့္ပင္၊ ၿဗိတိလွ်မင္းတရားႏွင့္ နိပြန္မာစတာတို႔၏ရန ္ကင္းသြားသြားခ်င္း၊ ၎တို႔ လက္တြဲျဖဳတ္ၾကေတာ့သည္။ ဤအကြဲအၿပဲကို ဖာေထးေပးႏိုင္သူမွာ တတိယမ်ဳိးဆက္ျဖစ္၍ ပထမမ်ဳိးဆက္၏ယဥ္ေက်းမွဳ၊ ဒုတိယမ်ဳိးဆက္၏စိတ္ထက္သန္မွဳတို႔ကို ေပါင္းစပ္ထားမည့္သူတို႔ျဖစ္၏ ။



သီေပါမင္းပါေတာ္မူၿပီးေနာက္ စစ္ႏိုင္သူၿဗိတိလွ်တို႔အား ခုခံတိုက္ခိုက္ေသာေၾကာင့္ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ခံရေသာ နန္းေတာ္သားေမာင္ေမာင္ေက်း၏ သားျဖစ္သူေဒါက္တာဗေမာ္သည္ ဘမ်ဳိးဘိုးတူ သူပုန္စိတ္အၿမဲရွိခဲ႔ေလသည္။အစပထမ အစိုးရအထက္တန္းေက်ာင္းဆရာဘ၀တြင္ အဂၤလိပ္ေက်ာင္းအုပ္ႏွင့္မတည့္၍ အလုပ္မွႏွဳတ္ထြက္ခဲ႔၏ ။အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ကိန္းဘရစ္တကၠသိုလ္တြင္ပညာသင္စဥ္ ၎၏ အဂၤလိပ္နည္းျပႏွင့္ စကားမ်ားၿပီး ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ေဘာ္ဒိုးတကၠသိုလ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ႔၏ ။ စစ္ႀကိဳေခတ္ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္တြင္ အဂၤလိပ္မဲတို႔ေၾကာင့္နန္းရင္း၀န္ရာထူးမွ ျပဳတ္က်ခဲ႔၏ ။ ဂ်ပန္ေခတ္က ဂ်ပန္တို႔ကိုေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းအာခံေသာ တစ္ဦးတည္းေသာ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ႔၏ ။ ဤသို႔ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္လုပ္ေဆာင္မွဳတို႔၏ အေျခခံမွာ ၎၏ အမ်ဳိးသားဂုဏ္ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္တို႔ေပါင္းစပ္ထားေသာ ရဲရဲေတာက္စိတ္ဓာတ္ျဖစ္၏ ။

ရန္ကုန္၊ ကိန္းဗရစ္ႏွင့္ ေဘာ္ဒိုးတကၠသိုလ္တို႔တြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ႔ၿပီး အဂၤလန္၀တ္လံုေတာ္ရဘြဲ႕ဆြတ္ခူးခဲ႔သူအျဖစ္ ေဒါက္တာဗေမာ္သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ ပညာအတတ္ဆံုးပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ ပညာကိုလြန္စြာတန္ဖိုးထား၍ ပညာတတ္တို႔ႏွင့္သာေနသာထိုင္သာရွိပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔အနက္ ပညာတတ္အေက်ာ္အေမာ္ျဖစ္၍ သူ မာနႀကီးသည္ဆိုလွ်င္ ပညာမာနသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အၿမဲတေစ သတိျဖတ္လတ္၍ ဘ၀ကိုခ်ဥ္းကပ္နည္းမွာ ပညာရွိက၀ိနည္းျဖစ္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ အႏၵိယေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ တူျငားေသာ္လည္း ထူးျခားသည္မွာ သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားခင္မင္မွဳ မရွိျခင္းျဖစ္၏ ။စစ္အတြင္းအဓိပတိအျဖစ္ လူထုနားလည္မည္ထင္ေသာစကားျဖင့္ မိန္႔ခြန္းမ်ားေပးခဲ႔ေသာ္လည္း သူ႕မိန္႔ခြန္းတို႔ကို လူထုကနားလည္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။

မ်က္ႏွာျဖဴ - အထူးသျဖင့္၊ အဂၤလိပ္တို႔၏ႀကီးစိုးမွဳကို ခံျပင္းတာခ်င္းတူျငားေသာ္လည္း တန္ျပန္မွဳတြင္ ေဒါက္တာဗေေမာ္ႏွင့္ သခင္လူငယ္တို႔ျခားနားပါသည္။ သခင္လူငယ္တို႔က အေနာက္ႏိုင္ငံနည္းလမ္းတို႔ကို ျငင္းပယ္ခဲ႔ပါသည္။ ေဒါက္တာဗေမာ္ကမူ အဂၤလိပ္တို႔အား၎တို႔၏ နယ္ပယ္တြင္ ပင္အႏိုင္ယူပါသည္။ ၎တို႔၏ အေကာင္းဆံုးေက်ာင္းတို႔သို႔ သြား၊ ၎တို႔၏အေကာင္းဆံုးအမူအရာကို အတုယူ၊ ၎တို႔၏စကားကို ၎တို႔အမ်ားစုထက္ ပိုမိုသြက္လက္စြာေျပာဆိုႏိုင္၏ ။ သခင္တို႔သည္ ၿဗိတိလွ်နယ္ခ်ဲ႕တို႔၏ အေပၚယံေၾကာအမူအရာတို႔ကိုမုန္းတီးေသာ္လည္း၊ ေဒါက္တာဗေမာ္ကမူ အဂၤလိပ္တို႔၏မာန္မာနႏွင့္ လူေပၚလူေဇာ္စိတ္ဓာတ္ကိုထုတ္ေဖာ္ေ၀ဖန္ေလသည္။ အမ်ဳိးသား၀ါဒီလူငယ္တို႔က ၎တို႔၏ အမည္ေရွ႕တြင္ “ သခင္ “စာလံုးတတ္ၾကေသာ္လည္း၊ေဒါက္တာဗေမာ္ကမူ ၎၏အမည္ေရွ႕တြင္ ပညာဂုဏ္ျဒပ္ “ ေဒါက္တာ “ ဘြဲ႕ကိုတပ္ေလသည္။ ၎၏ ေဘာ္ဒိုးတကၠသိုလ္မွပါရဂူဘြဲ႕ကိုၾကြား၀ါလို၍မဟုတ္ဘဲ၊ ၿဗိတိလွ် “ ဆပ္ “ အား တိုင္းရင္းသားတို႔စာတတ္ေၾကာင္းကို သတိေပးလိုျခင္းေၾကာင့္ေပ။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအနက္ ပညာအတတ္ဆံုး၊ လူခင္လူမင္အမ်ားဆံုးပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း၊ ၎အာဏာရသည္မွာ အတက္ျမန္လြန္းသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျမန္သည္ဟု မယူဆႏိုင္ပါ။ ေဒါက္တာဗေမာ္သည္ ဆရာစံ၏တရားခံေရွ႕ေနအျဖစ္ နာမည္ရၿပီးေနာက္ ၁၉၃၀ခုႏွစ္ ေစာေစာပိုင္းႏွစ္မ်ားက ႏိုင္ငံေရးထဲ၀င္၍ ဆင္းရဲသား၀ံသာႏုပါတီကို တည္ေထာင္ခဲ႔၏ ။ ဒိုင္အာခီအစိုးရတြင္ပညာေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ေဆင္ရြက္ခဲ႔ၿပီး ၁၉၃၈ခု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဥပေဒေအာက္တြင္ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရတစ္ရပ္ဖြဲ႕စည္းခဲ႔သည္။ ၁၉၃၉ခု တကၠသိုလ္သပိတ္ အတြင္း အေ၀ဖန္ခံရၿပီး ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္တြင္ ႏိုင္ငံေရးအတိုက္အခံဦးေစာ (အဘက္ဘက္တြင္ ေဒါက္တာဗေမာ္ႏွင့္ ေျပာင္းျပန္) ၏ အဂၤလိပ္ကုန္သည္ႀကီးမ်ားအသင္း အကူအညီျဖင့္ ျဖဳတ္ခ်ျခင္းကို ခံခဲ႔ရပါသည္။

ေဒါက္တာဗေမာ္သည္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တို႔ႏွင့္ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ၿပီး ဂ်ပန္၀င္မသိမ္းမီ “ လြတ္လပ္ေရး ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း “ ကိုတည္ေထာင္ခဲ႔၏ ။ စစ္အၿပီးတြင္ ၿဗိတိလွ်တို႔က ျမန္မာျပည္အား ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေပးမည္ဟု ကတိမျပဳပါက ၎ထြက္ရပ္ဂိုဏ္းက စစ္ႀကိဳးပမ္းမွဳတြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္လိမ့္မည္မဟုတ္ဟု ေၾကညာခဲ႔ပါသည္။ အျခားႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္အတူ ထိုစဥ္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးေစာ၏ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ျခင္းကို ခံရ၏ ။၎၏ ခ်စ္ဇနီးအကူအညီျဖင့္ မိုးကုတ္ေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ၿဗိတိလွ်ဆန္႔က်င္ေရးအရည္အခ်င္းရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးကို ရွာေဖြေနေသာ ဂ်ပန္တို႔က ၎အား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ႔သည္။ ျမန္မာျပည္အား ဂ်ပန္က လြတ္လပ္ေရးေပးေသာအခါ ေဒါက္တာဗေမာ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္အဓိပတိျဖစ္လာေလသည္။

ေဒါက္တာဗေမာ္၏ေခါင္းေဆာင္မွဳသည္ ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ မွတ္ေက်ာက္အတင္ခံရေလသည္။

အားလံုးၿခံဳေျပာရ လွ်င္ သူ၏ေဆာင္ရြက္မွဳမွာ ခ်ီးက်ဴးဖြယ္ရာပင္။ မွန္ပါသည္။ သူ႕အားတပည့္တပန္းတို႔က တရားလြန္ေျမွာက္ပင့္ျခင္းကို ခြင့္ျပဳခဲ႔၏ ။ အစိုးရရာထူးကေလးမ်ား ခန္႔အပ္ရာတြင္ သူ၏ဇနီး၀င္ပါျခင္းကို ခြင့္ျပဳ ခဲ႔၏ ။ အျခားကိစၥတို႔တြင္ကား သူအေကာင္းဆံုး ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ႔၏ ။ အေနာက္ဆန္႔က်င္ေရး၀ါဒကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္ႏွင့္ စတုတၳ အဂၤလိပ္-ျမန္မာစစ္ပြဲကို ေၾကညာျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာျပည္တြင္ဂ်ပန္၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မွဳႏွင့္ ႏွိမ္နင္းမွဳတို႔ကို ေလ်ာ့ခ်ေစခဲ႔၏ ။

၎တို႔သိမ္းပိုက္ထားသည့္နယ္ေျမတိုင္းရွိ ေခါင္းေဆာင္တို႔အတြက္ ဂ်ပန္တို႔ကလ်ာထားသည့္ ရုပ္ေသးေနရာကို ယူမည့္အစား ေဒါက္တာဗေမာ္သည္ အခါအခြင့္ရတိုင္း ဂ်ပန္စစ္၀ါဒီတို႔အား အာခံ သိကၡာခ်ခဲ႔သည္။ အေရးႀကီးဆံုးကိစၥမွာ ဂ်ပန္ဗီတိုမွအပ ကိုယ္ပိုင္အာဏာကုန္ လက္၀ယ္ရွိေနသည့္အခ်ိန္တြင္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် ရန္မမူခဲ႔ဘဲ၊ မိမိ၏ ယခင္ရန္သူတို႔ကိုပင္ အကာအကြယ္ေပးခဲ႔ေလသည္။ ၎ သေဘာထားႀကီးခဲ႔မွဳကို ၎၏ရန္သူတို႔ကပင္ မျငင္းခဲ႔။

မ်ဳိးခ်စ္လူငယ္တို႔၏ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ေရးေျမေအာက္လွဳပ္ရွားမွဳမ်ား စတင္သည့္အခါ ေဒါက္တာဗေမာ္သည္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး တတ္ႏိုင္သမွ် အကာအကြယ္ေပးခဲ႔သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူတစ္ဦးအေနျဖင့္ စစ္အတြင္း တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ရသည္မွာ ဆန္းက်ယ္သည့္ကံၾကမၼာ ေပတည္း။

၎၏ ေနရာဆက္ခံသည့္လူငယ္တို႔တြင္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာခ်ဳိ႕တဲ႔သည့္ ၎၏ဉာဏ္ပညာႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳအရည္အခ်င္းတို႔ကို ထိုဆူပူသည့္အခ်ိန္တြင္ အသံုးခ်ခြင့္မရခဲ႔ေပ။

လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲေနာက္ဆံုးအဆင့္တြင္ စစ္ကာလအတြင္း လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တို႔ႏွင့္ ေဒါက္တာဗေမာ္ ျပန္လည္ လက္မတြဲႏိုင္ခဲ႔ျခင္းကို ႏွစ္ဖက္ေသာ မိတ္ေဆြတို႔ စိတ္မေကာင္းခဲ႔။ သို႔ေသာ္ ၿဗိတိလွ်အစိုးရအေနျဖင့္- အျမင္ၾကည္လင္ေသာ ေလဘာအစိုးရပင္ျဖစ္လင့္ကစား - ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ႏုတို႔မဟုတ္ဘဲ ေဒါက္တာဗေမာ္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဖဆပလအား အလြယ္တကူ အာဏာလႊဲေပးမည္မဟုတ္ပါ။ စစ္ႀကိဳေခတ္ကတည္းက ၿဗိတိလွ်တို႔က ေဒါက္တာဗေမာ္ကို ၎တို႔အား အမုန္းတီးဆံုး ျမန္မာေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ မွတ္သားထားခဲ႔ျခင္းေၾကာင့္ပင္။

သမိုင္းေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေနလွ်င္အခ်ီးႏွီးပင္ျဖစ္၍ ေဒါက္တာဗေမာ္ကို လူတစ္ဦးအေနႏွင့္ၾကည့္ၾကစို႔။

ေဒါက္တာဗေမာ္၏ ဥပဓိေကာင္းပံုမွာ အေက်ာ္အၾကားျဖစ္၏ ။လူကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္၏ ။လူကိုခ်မ္းေျမ႕ေစ၏ ။ လူကို ေလာင္းရိပ္မိေစ၏ ။ သူ၏ ေအာက္တြင္ အပင္ငယ္မ်ားသာေပါက္ႏိုင္ေသာ ကုကၠိဳပင္ႀကီးသဖြယ္ျဖစ္၏ ။ တကယ့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ တန္းတူနီးပါးပုဂၢိဳလ္ကို ေနရာမေပးႏိုင္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ၎တြင္ လက္ေထာက္ေကာင္းေကာင္း မရွိဘဲ၊ ေျမွာက္ပင့္တတ္သူတို႔သာ ၀ိုင္းေနခဲ႔၏ ။ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးသူတစ္ဦး၏ မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္မွဳမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ ဟန္ႀကီးပန္ႀကီး အမူအရာေၾကာင့္ သခင္လူငယ္တို႔ သူ႕အားက်ဥ္ၾကသည္။ သူကလည္းသခင္လူငယ္တို႔ကို မယံုၾကည္ခဲ႔။

သူ၏နာမည္ေက်ာ္တေစာင္းေခါင္းေပါင္း၊ သူ၏ “ ဓားမ “ ၀တ္စံု(သူ႕လိုမေခ်ာေသာ တပည့္မ်ား၀တ္လွ်င္ အလြန္ရီစရာေကာင္းသည္)၊ သူ၏ ကေလးတို႔နာမည္ေနာက္တြင္ သူ႕နာမည္အစြန္းထည့္ျခင္း( ဥပမာ- ဇာလီေမာ္၊ တင္ဇာေမာ္) တို႔မွာ သူ၏တီထြင္မွဳတစ္ခ်ဳိ႕ျဖစ္သည္။ ခ်ာခ်ီကဲ႔သို႔ စကားအရာ ကၽြမ္းက်င္၍ “ တစ္ေသြး၊ တစ္သံ၊ တစ္မိန္႔ “ ၊ “ အမ်ဳိးသားကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ “ စသည့္ စကားလံုးသစ္မ်ားတီထြင္ခဲ႔သည္။

အိမ္တြင္ေဒါက္တာဗေမာ္သည္ လင္ေကာင္းပီသ၍ ကေလးမ်ားအေပၚၾကင္နာအလိုလိုက္ေသာ ဖခင္ျဖစ္၏ ။ မိတ္ေဆြမ်ားအေပၚလည္းသစၥာရွိ၏ ။ နန္းရင္း၀န္ျဖစ္ေစ၊ အာဏာရွင္ျဖစ္ေစ၊ အဓိပတိျဖစ္ေစ၊ သူသည္ “ ေမာ္ “ သာျဖစ္၏ ။ သူ၏ သက္၀င္သြက္လက္ေသာအမူအရာေၾကာင့္ ပါတီအခမ္းအနားတို႔တြင္ ပရိသတ္၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ျဖစ္၏ ။ေမြးရာပါမင္းသားႀကီးပင္။ ၀တ္ေကာင္းစားေကာင္းႀကိဳက္ေသာ္လည္း၊ လိုအပ္ပါက ဒုကၡဆင္းရဲခံႏိုင္၏ ။အလုပ္ေဇာက္ခ်လုပ္ႏိုင္၍ အလြန္စာဖတ္၀ါသနာပါ၏ ။ႏိုင္ငံေရးသမားအားလံုးကဲ႔သို႔ နာရီေပါင္းမ်ားစြာစကားေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သူ၏ တိုတိုတုတ္တုတ္ မိန္႔ခြန္းတို႔မွာ သူ႕ေနရာဆက္ခံသူတို႔ အတုယူဖြယ္ရာပင္။

အလြန္အာခံေသာ သခင္တို႔ပင္လွ်င္ ေဒါက္တာဗေမာ္၏ ေလာင္းရိပ္ခ် ဥပဓိရုပ္ကို အသိအမွတ္ျပဳၾက၏ ။ သို႔ေသာ္၎၏ဥပဓိရုပ္က ၎၏အေတြးအေခၚကို လႊမ္းမိုးသြားသည္မွာ တစ္ခါတစ္ရံ ႏွေျမာစရာပင္။ အေၾကာင္းမွာ ေဒါက္တာဗေမာ္တြင္ အေတြးအေခၚ မေခါင္းပါးျခင္းေၾကာင့္ပင္။ ၎သည္ ျမန္မာထဲမွ မတ္ခ္စာေပကို အဖတ္ဖူးဆံုးျဖစ္သည္။

သခင္လူငယ္တို႔ အမ်ဳိးသား၀ါဒီသက္သက္ျဖစ္စဥ္က ေဒါက္တာဗေမာ္သည္ ၎၏စစ္ႀကိဳေခတ္ႏိုင္ငံေရးပါတီကို ဆင္းရဲသားပါတီဟု ေခၚေ၀ၚ၍ “ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးသူတိုင္း တစ္ဦး ၅ ဧက “ ဟုေၾကြးေၾကာ္ခဲ႔၏ ။ “ ကမာၻ႕အျမင္ရွင္ “ အေနျဖင့္ “ ကမာၻက က်ဳပ္တို႔ကို ဘယ္လိုျမင္မလဲ “ ဟု ေမးေလ႔ရွိ၏ ။အျပင္ေလာကကို တစ္ခ်ိန္လံုးၾကည့္ေန၍ မိမိႏိုင္ငံတြင္းက ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳကို လြတ္တတ္ျခင္းလည္း ရွိႏိုင္ပါသည္။ လြတ္လပ္ေသာႏိုင္ငံတကာအျမင္ရွိ၍ ဘာသာေရးမလိုက္စားသူတစ္ဦး၏ ေခါင္းေဆာင္မွဳမ်ဳိးမွာ ျမန္မာလူထုကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္က်ဳိးမငဲ႔ အျခင္းအရာကေလးမ်ားက ဆြဲေဆာင္တတ္ေသာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတို႔အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပထမတန္းပုဂၢိဳလ္ႀကီးက ဒုတိယေနရာကို ျငင္းဆန္မွဳကိုစိတ္ပ်က္ခဲ႔ၾကပါသည္။

ေအးခ်မ္းေသာ ဘာသာတရားကိုရင္၀ယ္ပိုက္ေသာ ေယာက္်ားပီသ ျမန္မာတို႔သည္ သမိုင္းတေလွ်ာက္ ၎တို႔၏ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ စစ္သည္ႏွင့္ သူေတာ္စင္တို႔ကိုသေဘာက်ခဲ႔ၾက၏ ။ ကိုယ္ေရးသတိၱမနည္းေသာ္လည္း၊ စစ္အတြင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၀တ္စံုကို အျမတ္တႏိုး၀တ္ေသာ ေဒါက္တာဗေမာ္သည္ စစ္သားမဟုတ္ပါ။ တရားက်င့္သူေတာ္စင္ အထင္ခံရေအာင္လည္း ေလာကီဆန္ လြန္းအားႀကီးပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ေပၚသည္မွာ မၾကာေသးသျဖင့္ လူထုအေနျဖင့္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတို႔တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကသည္မွာ စစ္သည္ႏွင့္ သူေတာ္စင္တို႔ မဟုတ္၊ ေလာကီဆန္ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီးတို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း သိခ်င္မွ သိေပမည္။ ေဒါက္တာဗေမာ္သည္ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္သူ အဆင့္အတန္းမီပါသည္။ သို႔ေသာ္ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ အေရာက္ ေစာသြားပါသည္။

သံအမတ္ႀကီး ဦးသက္ထြန္း
၁၉၅၄ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လထုတ္၊ ဂါးဒီးယန္း မဂၢဇင္း

Credit - https://www.facebook.com/Dr-Ba-Maw-433371973516096/?fref=photo